เมื่อลมหายใจยังคงมีอยู่ก็ยังต้องดำเนินชีวิตกันต่อไป ปัญหาการปนเปื้อนสารแคดเมียมใน ดิน น้ำ ข้าว คน ของชุมชนลุ่มน้ำแม่ตาว ในตำบลพระธาตุผาแดง ตำบลแม่ตาว และตำบลแม่กุ อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก ยังไม่มีทางออกนับจากวันที่เป็นข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์เมื่อปี 2547 จนถึงวันนี้ ก็ยังคงปนเปื้อนไปด้วยสารแคดเมียมเช่นเดิม

ถ้าพ่อไม่เกี่ยวข้าวเอาไปเผาตามคำสั่งของรัฐ พ่อจะผิดกฎหมายหรือไม่ ข้อสงสัยของ พะเก่โพ สะการะคีรี อายุ 76 ปี พ่อเฒ่าชาวปกากะญอ แห่งบ้านพะเด๊ะ ตำบลพระธาตุผาแดง ที่เล่าเหตุการณ์ที่แม้เวลาจะผ่านไปกว่า 7 ปีแต่คำบอกเล่าก็ยังสั่นเครือ แม้จะถูกบีบบังคับด้วยเงื่อนไขใดแต่เขาก็เป็น 1 ใน 8 ครอบครัวของชาวปกากะญอบ้านพะเด๊ะที่ไม่ยอมทำตามคำสั่งที่ให้นำข้าวที่เพิ่งเก็บเกี่ยวไปเผาทิ้ง รวมทั้งไม่ยอมรับค่าชดเชย และไม่ยอมเข้าโครงการส่งเสริมอาชีพใด ๆ เขายังคงทำนาปลูกข้าวกินและขายต่อไป

ข้าวนั้นเป็นเหมือนแม่ เผาข้าวก็เหมือนเผาแม่ตัวเอง แม่ที่ยังมีลมหายใจอยู่แล้วเราเอาไปเผา ผู้เฒ่าผู้นี้บอกเล่าความคิดของตัวเองขณะเก็บเกี่ยวข้าวที่กำลังสุกเหลืองเต็มนาในปีนี้ และอธิบายว่าไม่ว่าวันนี้หรือวันไหนตนก็จะไม่เลิกทำนา เพราะไม่เคยเลิกกินข้าว

เช่นกันกับชาวบ้านอีกจำนวนมากในลุ่มน้ำแม่ตาวที่ปัจจุบันหันกลับมาปลูกข้าวกินและขายเช่นเดิมแม้รู้ทั้งรู้ว่าในดินนั้นเปื้อนแคดเมียม

ที่มา http://www.greenworld.or.th/greenworld/local/1539 กินข้าวเปื้อนพิษ! ชีวิตชาวบ้านแม่ตาว