ในวันศุกร์ที่ 4 พฤษภาคม 2555 กำหนดการพิธีลงนามข้อตกลงความร่วมมือระหว่าง กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่งคงของมนุษย์ สมาคมสภาผู้สูงอายุแห่งประเทศไทยฯ สมาคมข้าราชการบำเหน็จบำนาญกระทรวงสาธารณสุข และสำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ ในเรื่องการส่งเสริมการใช้สิทธิตามมาตรา 12 แห่งพระราชบัญญัติสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ.2550 ณ ห้องราชา โรงแรมรัตนโกสินทร์

ในงานนี้ได้มีการจัดเวทีเสวนาเรื่อง “ผู้สูงอายุกับมาตรา 12 แห่งพระราชบัญญัติสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ.2550” และ มีเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้เรื่อง “การใช้สิทธิตามมาตรา 12 แห่งพระราชบัญญัติสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ.2550”
นายแพทย์พงษ์ศิริ ปรารถนาดี รองประธานสภาผู้สูงอายุแห่งประเทศไทย และ ประธานสาขาสมาคมสภาผู้สูงอายุแห่งประเทศไทย จังหวัดเชียงใหม่ ได้ให้ความคิดเห็นเกี่ยวกับมาตรา 12 นี้ว่าควรจะมีมาตรา 12 นี้มาตั้งนานแล้ว เพราะบางคนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต บางทีเราไปยื้อชีวิตเขาไว้ให้อยู่ก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร ในฐานะที่นายแพทย์พงษ์ศิริได้คลุกคลีอยู่กับผู้ป่วยตลอดเวลาในระยะสุดท้าย ตัวอย่างเช่น ในผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย ทั้งๆ ที่ไม่มีความหมายอะไรแล้ว แต่เข้าความใจของญาติเชื่อว่าให้มีชีวิตอยู่ต่อไป ทั้งๆ ที่ในความเป็นจริงสมองก็ตายไปแล้ว แต่หัวใจยังเต้นอยู่ หากเป็นแบบนี้จะไม่มีประโยชน์อะไร ค่าใช้จ่ายก็สูง จำเป็นต้องทำความเข้าใจกับญาติของผู้ป่วยให้ดี เหมือนกับว่าคนหมดอายุขัยแล้ว แต่พยายามช่วย นอกจากจะสร้างความทรมานให้กับคนไข้ ยังทำให้เป็นบาปเป็นกรรม แทนที่จะทำให้ตายอย่างสบาย (Dead Life) มาตรา 12 จึงเป็นการแสดงเจตนารมณ์สุดท้ายให้เป็นการตายอย่างเป็นธรรมชาติ