รายงานโดย ลุงจ๊าง สันป่าตอง หรือ นาย ไพศาล ภิโลคำ
สวัสดีครับท่านผู้ชมผู้ฟัง รายงานสถานีวิทยุและโทรทัศน์ สุขภาพแห่งชาติ วันนี้ ผมของรายงาน เรื่องการสัมมนาทางวิชาการ เรื่อง การศึกษาเพื่อการจัดการตนเอง เมื่อวันศุกร์ที่ ๘ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๙ ณ ห้อง บี ๖ ศูนย์ประชุมและแสดงสินค้านานาชาติ เฉลิมพระเกียรติ ๗ รอบพระชนม์พรรษา จ.เชียงใหม่ ทางคณะกรรมการภาคีเชียงใหม่เพื่อการปฏิรูปการศึกษา ได้เชิญ กลุ่มเป้าหมาย ผู้บริหารการศึกษา ครูผู้ปกครอง นักเรียนประชาชน และผู้เกี่ยวข้องจำนวน ๑๒๐ คน เข้าร่วมการสัมมนา การศึกษาเพื่อจัดการตนเอง สืบเนื่องจากการศึกษาปัจจุบันมันไม่ได้ตอบคำถามเรื่อง การจัดการตนเองในเรื่องการศึกษาได้ การจัดการศึกษาที่ศูนย์กลางอำนาจ ขาดการกระจายอำนาจ โดยที่ทางท้องถิ่น ที่ต้องพึ่งการจัดหลักสูตร ส่วนกลาง การบริหาร การบริการจากส่วนกลาง ทางบภาคีเครือข่ายการศึกษาได้ร่วมกันหาทางออกการศึกษาของจังหวัดเชียงใหม่ โดยการขับเคลื่อนการศึกษา บนหลักการ ๔ ประการ (The 4 Principles) ได้แก่
๑.การศึกษาตลอดชีวิตทั้งในระบบและนอกระบบ ตามอัธยาศัย
๒.พื้นที่กลุ่มเป้าหมาย จังหวัดเชียงใหม่
๓.คนเชียงใหม่ทุกภาคส่วนมีส่วนร่วมและรับผิดชอบ
๔.การกระจายอำนาจการบริหารจากส่วนกลางสู่ภูมิภาค
ส่วนกลไกการปฏิรูปจะเกิดขึ้นจริง ทางภาคี ฯได้มอบหมายให้สำนักการศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม องค์การบริหารส่วนจังหวัดเขียงใหม่(อบจ.) เป็นหน่วยงานเลขานุการ มีบทบาทในการประสานจัดทำร่างแนวทางการปฏิรูปการศึกษาเชียงใหม่ ใน ๒ มิติ ประกอบด้วย
๑. เนื้อหาการปฏิรูปการศึกษา
๑.๑ จัดทำแผนปฏิรูปการศึกษาเชียงใหม่ โดยชาวเชียงใหม่ร่วมปฏิรูป
๑.๒ จัดทำข้อเสนอต่อรัฐบาล ๗ ประเด็น
๒.องค์กรและกลไกการขับเคลื่อน (เบื้องต้น)
ในห้องการสัมมนาทางวิชาการ ได้มีการเสวนาการศึกษาเพื่อสร้างพลังพลเมืองในการจัดการตนเอง โดยมีผู้ร่วมเสวนาดังนี้
๑.ดร.ประมวล เพ็งจันทร์ นักวิชาการอิสระ/ข้าราชการบำนาญ/นักเดินทางสู่อิสรภาพ
๒.คุณ วิไลลักษณ์ เยอเบาะ เครือข่ายชนเผ่าพื้นเมือง
๓. คุณ ประหยัด จตุพรพิทักษ์กุล ภาคีเชียงใหม่จัดการตนเอง
๔.คุณ อรพินท์ กุศลรุ่งรัตน์ การศึกษาทางเลือก
๕.คุณ พิพัฒน์ อภัยมูล เครือข่ายเกษตรอินทรีย์ อ.แม่ออน จ.เชียงใหม่
ดำเนินรายการโดย คุณ กริ่งกาญจน์ เจริญกุล มหาวิทยาลัยแม่โจ้
ผู้ร่วมดำเนินรายการ ได้ทำไห้ที่ประชุมมุมมองการศึกษา จากต่างประเทศ โดยเฉพาะประเทศอินเดียที่ มีการศึกษาโดยการกดทับของประเทศอาณานิคม สหราชอาณาจักรสมัยนั้น ๒๐๐ ปี แต่นักปรัชญา นักคิดคนอินเดียพยามยามปรับและสร้างการเปลี่ยนแปลงคนอินเดีย เข้าสู่ระบบการศึกษาที่เน้นการกระจายอำนาจ และจัดการตนเอง ทางตัวแทนเครือข่ายต่าง ได้ให้มุมมองการศึกษาที่เอาตัวรอดในสังคมภาวะเศรษฐกิจสังคม ที่บีบรัดตัวเอง เน้นการสร้างการมีส่วนร่วม ตั้งแต่คิด ทำงาน ประเมินผล มีหลักสูตรของตนเองที่เน้น อัตลักษณ์ คุณค่า ศักดิ์ ความเป็นมนุษย์ การสร้างสัมมาชีพที่เอาตัวเองอยู่รอดบนพื้นฐานการดำเนินชีวิต ปัจจุบัน สร้างและเสริมคนรุ่นใหม่เป็นพลเมืองที่รู้จักรักษ์ และหวงแหนคุณค่า อัตลักษณ์ตนเองอย่าง ทั่วถึง เท่าเทียม และเท่าทัน