วีดิทัศน์ประกอบ พิธีเปิดการประชุมเสวนาเปิดเล่มธรรมนูญระบบสุขภาพ สู่ยุคประเทศไทย ๔.๐
วันที่ ๒๙-๓๐ กันยายน ๒๕๕๙ อิมแพค เมืองทองธานี

Animation ธรรมนูญว่าด้วยระบบสุขภาพแห่งชาติ ฉบับ ๒

“ธรรมนูญว่าด้วยระบบสุขภาพแห่งชาติ ฉบับที่ ๒ ได้แสดงถึงแนวโน้มของ สถานการณ์ ที่อาจมีผลกระทบต่อระบบสุขภาพคนไทยในอีก ๑๐ ปีข้างหน้า ทั้งปัจจัยบวกและลบ กำหนด หลักการสำคัญและภาพที่พึงประสงค์ของระบบสุขภาพ ในสถานการณ์ข้างต้นตามหมวดต่างๆ ของระบบสุขภาพ รวมทั้งสิ้น ๑๗ หมวด ซึ่งองค์กรต่างๆ สามารถนำธรรมนูญฯ ฉบับนี้ไปใช้ใน ๔ วิธี คือ ๑) หน่วยงาน องค์กรรัฐสามารถนำไปใช้เป็น กรอบและแนวทาง พัฒนานโยบาย ยุทธศาสตร์ และการดำเนินงานผ่านการจัดทำแผนบริหารราชการแผ่นดินหรือโครงการ ๒) องค์กรสุขภาพต่างๆ นำไปขับเคลื่อนให้เกิดรูปธรรมตามเนื้อหาสาระที่เป็นเป้าหมายของ ภาพพึงประสงค์ร่วม ๓) ชุมชนและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นสามารถนำไปเป็นหลักการทำ ธรรมนูญสุขภาพพื้นที่ เพื่อเป็นกติกาหรือข้อตกลงร่วมกันในชุมชน และ ๔) นำเนื้อหาสาระไป สื่อสาร เพื่อให้สังคมเห็นภาพระบบสุขภาพในอนาคตที่ตรงกัน และร่วมกันผลักดันให้ถึงเป้าหมายตามบทบาทของตน”

หลักการสำคัญของร่างธรรมนูญฯ ฉบับนี้ คือ กำหนดให้สุขภาพเป็น สิทธิขั้นพื้นฐาน ของทุกคน ขณะเดียวกันบุคคลก็ต้องมีบทบาทในการดูแลสุขภาพทั้งของตนเองและครอบครัว หลีกเลี่ยงพฤติกรรมสุขภาพที่ไม่เหมาะสม โดยรัฐมีหน้าที่ส่งเสริม คุ้มครองและสนับสนุนบุคคลให้ดูแลสุขภาพ และยึดหลักการพึ่งตนเองตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงด้วย ขณะที่การกำหนดนโยบายสาธารณะต่างๆ จะต้องคำนึงถึงผลกระทบด้านสุขภาพ โดยนำแนวทาง “ทุกนโยบายห่วงใยสุขภาพ” (Health in All Policies) มาใช้ เพื่อให้เอื้อต่อการมีสุขภาพดี อีกทั้งระบบสุขภาพที่คำนึงถึงศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ความเป็นธรรม และลดความเหลื่อมล้ำ มุ่งสร้างเสริมสุขภาพทั้งทาง กาย จิต ปัญญา และสังคม รวมถึงมีหลักประกันและคุ้มครองสุขภาพประชาชนที่จะนำไปสู่สุขภาวะที่มั่นคงและยั่งยืน โดยครอบคลุม คนทุกคนบนผืนแผ่นดินไทย

ทั้งนี้ ร่างธรรมนูญฯ ฉบับที่ ๒ ให้ความสำคัญอย่างมากกับบทบาทและการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วนในการจัดการระบบสุขภาพที่เกี่ยวข้อง ทั้งชุมชน องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ภาคเอกชน ภาควิชาการ/วิชาชีพ และหน่วยงานรัฐ โดยในแต่ละหมวดได้กำหนดภาพพึงประสงค์ที่มีต่อบทบาทภาคส่วนต่างๆ ที่มีต่อระบบสุขภาพในอนาคตไว้ด้วย